In de jaren tachtig keken rijksoverheid, provincie Noord-Holland en gemeente Amsterdam opnieuw met interesse naar het IJmeer. De locatie bleek zeer geschikt om aan de grote vraag naar Amsterdamse woonruimte te voldoen. De veel kleinere gebieden rondom de stad leverden zelfs bij elkaar opgeteld nog onvoldoende capaciteit.
Na bekrachtiging van de vierde nota ruimtelijke ordening (VINEX) in 1990 luidde de stedenbouwkundige opdracht: concentreer compacte nieuwbouw in en rond de steden. De gemeente Amsterdam werkte dat in het Structuurplan 1991 uit. Voor Nieuw-Oost, het latere IJburg, werd een uitwerkingsverplichting opgenomen. Toen al gold de bouw van 18.000 woningen als norm.
Het uiteindelijke ontwerp voor IJburg behelst meer dan VINEX-doelstellingen: IJburg wordt een wijk waar wonen, werken en recreëeren volledig samengaan.
(bron: www.ijburg.nl)
Al bij de eerste inschrijfmogelijkheden voor IJburg hadden we ons ingeschreven. We waren er eigenlijk nooit echt van uit gegaan dat we er zouden gaan wonen, maar we wilden wel op de hoogte blijven van wat er zou gebeuren. Naarmate de tijd verstreek leek de kans dat we op IJburg zouden gaan wonen eigenlijk steeds kleiner worden. Zo ver uit het centrum en alles nieuw, dan konden we net zo goed uit Amsterdam vertrekken.
In de tussentijd werd er op Ijburg gebouwd en Egon en Marina hadden een zelfbouwkavel gekregen waarop Egon zelf zou gaan bouwen. Zo kwamen we zo nu en dan op Steigereiland, zonder direkt zelf het idee te hebben om ook zo iets te gaan doen. Wel kon je zien dat er bij de zelfbouwers leuke dingen gebeurden. Het feestje bij Marina (50 jaar) trok mij over de streep. We konden ons nog net inschrijven voor de laatste zelfbouwkavels (op de waterkavels na).
Inschrijven kon tot 19 mei 2006. In totaal waren er 57 kavels beschikbaar, er bleken 416 kandidaten te zijn en wij hadden lotnummer 73. Goed genoeg voor kavel 218!
Volgens het Ontwikkelings Bedrijf Amsterdam is dit onze toekomst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten